Lindy Hop to styl tańca spopularyzowany w Nowym Jorku przez afroamerykańskich tancerzy w sali tanecznej o nazwie Savoy Ballroom.
W połowie dekady lat dwudziestych ubiegłego wieku, w klubie Savoy tancerze tańczyli w stylu Charleston, zawierającym elementy innych stylów, jak „Texas Tommy”, «Black Bottom» czy Lindy Hop narodził się, gdy tancerze Ci zaczęli wprowadzać do swojego tańca figury tańczone w otwartym trzymaniu. Dotąd tańczono przede wszystkim w trzymaniu zamkniętym. Zjawisko to znane jest pod nazwą „baty” czy „Swing Out”.
Mówi się, że nazwa „Lindy Hop” pojawiła się w 1927 roku w Sali Balowej Savoy podczas konkursu tańca na pamiątkę słynnego lotu Charlesa Lindbergha przez Atlantyk. Lindy jest połączeniem zdrobnienia Lindbergh i hop (skok w języku angielskim), by w ten sposób odnieść się do/ upamiętnić/ „skoku” od jednego wybrzeża oceanu do drugiego.
Lindy Hop bardzo szybko zyskało popularność w całych Stanach Zjednoczonych. W wydaniu magazynu Life z dnia 23 sierpnia 1943 roku, ogłoszono Lindy Hop jako „taniec narodowy”. Z biegiem czasu, Lindy Hop ewoluowało w różnych stylach jak: huśtawka, West Coast, Jive, Boogie Woogie, Balboa, Wendy, etc.